Week negen - naschrift

Denk je dat je als echte Hollander kunt gaan klagen over het weer, gebeurt er iets heel anders: ik heb een darminfectie opgelopen. Op de fiets van Hama naar Homs begon ik me zeer gammel te voelen. Ik heb zelfs twee keer mijn krukje gepakt en met de armen over de bagagedrager een tukje gedaan. In Homs heb ik een kerk opgezocht, en vandaar heeft men mij naar een Jesuietenhuis gebracht, waar vaker pelgrims slapen. Die nacht kreeg ik gietende diarree. Zelfs na een slok water moest ik rennen.
De dokter die kwam begon heel geruststellend: "Alles komt goed." Met zijn stetoscoop op mijn buik zei hij: "Dat klinkt als Mozart" en op een andere plek: "Dat klinkt als Beethoven", en net toen er wat geborrel door mijn buik ging: "Dat klinkt als oorlog."
Na nog wat onderzoek was de conclusie dat er niets anders aan de hand was als een darminfectie, volgens hem omdat er in Syrië een andere bacterie-flora is dan in Europa. Nu lijkt Syrië me ook wel een fijner land voor bacterie-flora: het is meestal lekker warm en je wordt niet constant weggepoetst.
Zo lag ik in bed aan de beterende hand te zijn, terwijl het buiten onweerde en regende. Elk nadeel heeft zijn voordeel.
Inmiddels is Cees weer zo goed als nieuw en ijverig op pad.