woensdag 15 juli 2009

Geen pelgrim, wel op de fiets

Gerard Monnink schreef Met tent en fiets naar de Oriënt over zijn fietstocht in 1936 naar wat toen Palestina werd genoemd.
Heel mooi is de manier waarop hij aan een meefietser komt. Hij heeft gehoord over ene Toon Damhuis, en die wil hij benaderen. Op de fiets gaat hij naar hem toe. Dan ontspint zich het volgende gesprek: "Bent u Toon Damhuis? De man die altijd door vreemde landen trekt en die pas van Finland is teruggekeerd?" "Ja, die ben ik", zei hij met een vriendelijk lachje. Nog steeds nerveus ging ik door. "Ja, ik wilde ook zo'n tocht maken, een grote tocht. 's Nachts buiten slapen in de tent, zelf koken en zo en ik wilde vragen of u idee had om mee te gaan." Even gleden zijn ogen vorsend van beneden naar boven. Toen zei hij: "Ja, waarheen wil je dan gaan?" Ja, dat waarhéén. Dat was nu net het woord waarop ik voortdurend gestrand was. Opeens moed vattend zei ik: "Naar Palestina. Het Heilige Land. En ook naar Egypte, naar de pyramiden." Even blikten zijn blauwe ogen in de mijne. En toen zei hij:"Ja, dan kan ik wel meegaan. Wanneer wou je dan vertrekken?" Totaal overrompeld stamelde ik :"Ja eigenlijk aankomende zaterdag het liefst." "Ja", zei hij zonder enig nadenken. "Dan kan ik wel. Dan kom ik zaterdag wel naar je toe. Laten we zeggen zaterdagmiddag. Tussen een en twee uur ben ik bij je. Is dat afgesproken?" (Uit: Op fiets en tent naar de Oriënt)



Ze zijn samen vertrokken, reden door de Balkan en Turkijë, maar de reis door Syrië blijkt te gevaarlijk. Daarom wordt in Antalya de boot naar Haifa genomen.
Midden in Turkije komen ze Zwitserse fietsers tegen. Doodleuk merkt Gerard op dat de Zwitsers zich erover verbaasden dat de Nederlanders zonder landkaarten onderwerg waren... Ik denk dat niet alleen Zwitsers zich in hun dagen verbaasden, maar dat elke lange-afstandsfietser dat nu ook doet. Het is maar zelden is dat iemand zich zonder kaart aan zo'n reis waagt, als het al voorkomt. Het is voor mij trouwens de helft van de voorpret: Met de kaart op schoot fantaseren hoe het er in werkelijkheid uit zal zien.

1 opmerking:

  1. Beste neef,
    fiets ze en geniet ze.

    Ik zou zeker in Syrie langs gaan bij Deir Mar Musa klooster, zo n 50km N van Damascus.
    http://www.deirmarmusa.org/

    Indine je het op prijs stelt, kan ik nog wel wat tips van onze tijd in de regio opsturen.

    HG,

    Wilhelm Kolkman
    olskolk@hetnet.nl

    BeantwoordenVerwijderen