dinsdag 15 september 2009

Week drie

Deze week was de week van de waarheid wat klimvermogen betreft.
Van Taizé af daalde de weg rustig af in het dal van de Saone. Tot zover geen probleem. De weg naar Geneve was van andere orde. Ik had gerekend op een heuvelrug met een hoogte van 780 meter, maar niet op een hellingpercentage van 10-15%. In de hitte van de dag was dat om niet te doen. Als klein wrakje kwam ik boven.
Dat gaf niet veel hoop later nog Alpenpassen te kunnen beklimmen.
Na het bezoek aan Geneve had ik nog twee dagen tot aan Brig om over Alpenpassen na te denken. In Brig was mijn eerste gang naar het treinstation, om te ontdekken dat er maar twee gewone treinen door de Simplontunnel gaan, en de ene was net tien minuten geleden vertrokken.
Op de camping van Brig wist een Nederlandse jongen me te overtuigen dat de Simplonpas echt makkelijk per fiets te doen was. Dus vatte ik moed en waarempel: het hellingspercentage viel mee en de Simplonpas bleek een stuk makkelijker dan ik had gevreesd. Het is echt een enorm goed gevoel op eigen kracht een klim tot 2005 meter hoogte op eigen kracht te hebben volbracht.
Het leukste komt daarna: de afdaling. Met snelheden tot 50km duik je naar beneden. Ik had mijzelf koffie met appelgebak beloofd, maar eer ik weer in Euroland was zat ik in Italië, en daarmee buiten appeltaartland. Dan maar een "cafe" van €0,90.
De volgende dag volgens verwachting in stralende zon langs de Ticino naart Pavia. In de avond een bier gedronken met een Duitse fietser uit Bremen. Zijn vrouw belde, en ik begreeep dat hij ter plekke moest beloven nooit plannen in de richting van Jeruzalem te maken. En toen barstte de regen los.
Omdat ik er volstrekt niet op gerekend had, had ik niet alles regendicht opgeruimd. Dat betekende dat niet alleen mijn WC-papier doorweekt was, maar ook al mijn kleren. Zo fiets ik dan in de richting van Piazenca, terwijl de regen naar beneden druppelt, en er volgens het weerbericht ook morgen een dag met regen te verwachten is.
Maar zoals Herman zo treffend opmerkte: wie geen pijn wil lijden moet niet naar Jeruzalem willen.
Uiteindelijk blijkt de brug naar Piazenca in reparatie en gesloten voor alle verkeer. Voor automobilisten geen probleem, want ze kunnen via de snelweg. Fietsers moeten 30km omrijden. De werklieden vinden dat erg grappig. Ik niet.

2 opmerkingen:

  1. Het lijkt erop dat je aan het afzien en aan het afvallen bent :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik wil niets zeggen hoor, maar volgens mij zit er een "op eigen kracht" teveel in die zin. Maar misschien verdient dat ook wel wat extra nadruk. Ik ben blij om te horen dat het gerucht wat ik ergens gehord heb over het motertje in je fiets niet waar is. Als je thuis komt heb je je Hanibal-medaille dik en breed verdient.

    BeantwoordenVerwijderen